Zor ÖZETİ| yaşam şartlarının Avrupa’ya kadar uzanmasından Fidel Castro ile tanışmasına ve hatta Türkiye’ye gelişine kadar pek çok noktaya değineceğiz. Bu sırada Josephine Baker’ın ırkçılığa karşı nasıl bir mücadele verdiğine de beraber şahit olacağız.
Kendisi hakkında daha önce yazılan yazılara bakarken onu en güzel tanımlayan şu cümleye rastladık: “dünyanın en ışıltılı gülümsemesini üretirken gösteren bir isim.”
Aslında tam adı Freda Josephine McDonald Carson Baker olan bu hanımefendi, 3 Haziran 1906’da ABD’nin Missouri eyaletinde dünyaya gelmiştir.
Henüz çocuk yaşta yaşamın kötü taraflarıyla tanışan Baker, küçük barlarda gösteri yapan anne ve babasıyla hayatını idame ettiriyordu. Babasının onları terk etmesiyle, zor olan yaşam koşulları onun için daha da ağırlaştı.
Çocukluğu yoksulluk içinde geçen Josephine, okulu bırakıp iş hayatına atılmaya karar verdi ve bunların daha kötüsü, henüz ilkokul çağlarındayken iki kısa süreli evlilik yaptı. Çocuk yaşta evlenmesine rağmen ise hiçbir zaman maddi olarak bir erkeğe bağımlı kalmadı.
Annesi, daha sonrasında işsiz bir adamla evlenince zengin ailelerin bebeklerine bakıcılık yapmaya başladı. Siyahi olduğu için hayatı boyunca maruz kaldığı ayrımcılıklar bir kenara dursun, bakıcılık yaptığı yerde de aileler kendisine bebeği öpmemesi gerektiğini sürekli dikte ediyordu.
Tanık olduğu ilk ve son ırkçılık bu da değildi üstelik.
Irkçılıkla 1917 senesinde henüz 11 yaşındayken bir isyan sonucunda 40’a yakın siyahi insanın hayatını kaybetmesiyle tanışmıştı. Ama mücadeleci ruhu hiçbir zaman onu engellemedi.
13 yaşında gerçekleştirdiği ilk evliliğinden hamile kaldı, ancak işler planladığı gibi gitmeyerek kocasının onu terk etmesiyle hamileliği kürtajla sonuçlandı.
İşsiz kaldığı dönemler sokakta dans edip para kazanıyordu. Bir gün Afro-Amerikan tiyatro grubu tarafından keşfedildi.
15 yaşında böylelikle tiyatroyla tanışmış olur ve grupla beraber Amerika’nın çeşitli eyaletlerinde oyunlar oynarlar, performans sergilerler. Turne devam ederken bu yaşlarda bir evlilik daha yaşar.
Ancak Baker ilerleyen zamanlarda bu eşinden de ayrılacaktır. Maddi olarak hiçbir zaman bir erkeğe bağımlı kalmamayı kendisine prensip edindiği için gitmek istediğinde hep gitmiştir.
Tiyatro turnesi bittiğinde Baker, bir koroda yer almak ister. Ama bu talebi kendisinin “sıska ve siyahi” olduğu gerekçesiyle reddedilir.