Su ÖZETİ| aygırları, Kolombiya’nın senelerdir muzdarip olduğu bir konu. Bu dev memelilerin sayıları Kolombiya'da her geçen gün artarken çiftlikten taşarak nehirde yaşamlarını sürdürmeye devam ediyorlar. Üstelik bu, sanıldığı kadar da masum şekilde değil!
1980’lerden bu yana bölgede hâlâ varlığını sürdüren su aygırları, birçok hayvanın da bölgede ölümüne sebep olmuş durumda. Eğer önüne geçilmezse sayılarının 500’e çıkması bekleniyor. Görünüşe göre Escobar, öldüğünde bile bölgede etkisini hâlâ sürdürüyor.
Pablo Escobar, Hacienda Napoles adlı büyük bir çiftliği 1980’lerde kurdu.
Dünyada adını yasa dışı işlerle duyuran Escobar, bir de kendisine o sıralarda çiftlik kurdurmuş. Filler, zürafalar, egzotik hayvanlar... Ne ararsanız var! Üstelik bu hayvanların yasal yollarla geldiğini düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bu hayvanları da yasa dışı şekilde ülkeye sokmuş kendisi.
Yasal olmayan yollarla ülkeye soktuğu hayvanlar arasında üç dişi, bir erkek olmak üzere dört su aygırı da vardı. Birçok insan bu hayvanat bahçesinde çeşit çeşit hayvanları görmek için ziyarete geliyordu. 10 seneye yakın hizmet veren hayvanat bahçesine el konulunca, bu hayvanlar bölgelerdeki çiftliklere dağıtıldılar. Fakat dört su aygırı da burada, oldukları yerde kaldı.
Yıllar boyunca bu su aygırları, buradan hiçbir yere ayrılmadı.
Hacienda Napoles .via-text { background-color: rgb(0,0,0); /* Fallback color */ background-color: rgba(0,0,0, 0.4); /* Black w/opacity/see-through */ color: white; font-weight: 300; font-size: 0.75em; position: absolute; bottom: 0%; right: 0; z-index: 2; padding: 5px !important; text-align: left; }
Çiftlikteki gölde yaşayan su aygırları, başlangıçta sayıları azken o kadar sorun teşkil etmiyordu. Fakat el konulan çiftlik, günler geçtikçe bir harabeye dönerken burada bulunan su aygırları, yerlerini asla terk etmedi. Üstelik artık dört tane de değillerdi, sayılarının bugün yaklaşık 50-60 civarında olduğu söyleniyor.
Üstelik bu durumu daha da tehlikeli yapan, içlerinden yaklaşık 10-12 tanesinin yakınlarda bulunan Magdalena Nehri’ne gitmesi. Bölgede birçok tanık da bu durumu kanıtlar nitelikteyken bu hayvanların orada olması doğal yaşamı tehdit ediyor.
Bu bölgedeki koşullar tam onlara göre.
Vahşi doğada yaşayan bu hayvanların bölgeyi sevdikleri aşikâr. Yerlerinden senelerdi kıpırdamayıp Afrika’daki o kuraklığı da hiç yaşamıyorlar. Bu da onlar için artı bir durum. Bölgedeki canlı ve insanları da korkutmuş olmalılar ki bölge halkının şikâyetlerinin ardı arkası kesilmiyor.
İdeal bir çözüm geliştirilmek istense de maalesef bu mümkün değil. Bölgenin lojistiği bu hayvanları taşımak için yeterli değil, Afrika’ya da götürülürse oradaki hayvanlara hastalık taşıma ihtimalleri çok yüksek. Veteriner ve aynı zamanda doğa koruma uzmanı olan Corlan Valderrama, konuyla ilgili "Bu, yaşam alanları Afrika dışındaki en büyük su aygırı sürüsü." ifadesini kullanıyor.
Öneri ise hayvanların itlaf edilmesi yönünde. Eğer gerçekleşmezse sayılarının 1400’ü de aşacağı düşünülüyor.
Uzmanlar, bölgenin tehlike altında olduğunu ve her yıl en az 30 su aygırı itlaf edilmezse problemin önüne geçilemeyecek bir boyuta varacağını söylüyorlar. Kısırlaştırmak da nesillerinin tükenme tehlikesinden dolayı tercih edilen bir durum değil.
Peki bu hayvanlar nasıl bu kadar büyük bir sorun hâline gelmiş olabilir?
Normal şartlarda Afrika’da başka hayvanlar tarafından avlanmaları çok yüksek bir ihtimalken Güney Amerika’da bu mümkün değil.
Bulundukları bölgede doğal düşmanları ve tehdit altında hissedecekleri diğer hayvanların olmaması, onların kontrolsüz bir biçimde üremelerine neden oldu. Doğal seçilimden kaynaklı bir nüfus azalışı olsa bile bu durumun önüne geçilebilirdi fakat durum böyle olunca içinde bulundukları ortam, çok kolay bir şekilde üreyip çoğalmalarına destek olmuş durumda.
Çevreye nasıl etki ediyorlar?