Bildiğiniz ÖZETİ| gibi iki hafta önce Alper Gezeravcı, Uluslararası Uzay İstasyonu'na bir yolculuk gerçekleştirmişti.
Gezeravcı, Dünya'da olması gerekenden -çok çok az da olsa- daha az yaşlanmış olarak geri döndü. Peki bu durumun nedeni ne?
Gezeravcı, saniyenin tam yirmi binde biri daha az yaşlanmış olarak döndü.
İnsanlık olarak çok uzun bir süre zaman kavramını doğru düzgün anladığımız pek söylenemez zira tarihimiz boyunca alıştığımız bir zaman akış hızı var.
Bu akış hızını da uzun zamandır anlamaya çalışıyoruz. Antik Yunan zamanına dönersek bu konuyu ilk tartışan iki adam karşımıza çıkıyor. Günümüzde mermer büstlerinden tanıdığımız bu iki adamdan biri Herakleitos, diğeri de Parmenides.
Parmenides özetle diyor ki "Bir 'an'ı kesit olarak alırsan, hiçbir şeyin hareket etmediğini görürsün, yani hareket bir yanılsamadır."
Herakleitos ise diyor ki "Esas olan harekettir, her şey hareket eder; asıl yanılsama olan, hareketsizliktir. Bir cisim, belli referansa göre hareketsiz gözükse de zaman içerisinde ilerlemektedir."
Vay sen misin bunu diyen, Parmenides eline geçirdiği ilk parşömen tomarını Herakleitos'un kafasına geçirdiği gibi… Şaka şaka. Bu minvaldeki tartışmalarını efendi filozoflar gibi ilerletmişlerdir ama son noktayı, tartışmanın başına epey geç kalan Einstein koymuştur.
"Zaman genişlemesi" diye bir kavram ortaya atar Einstein.
Einstein der ki "Zaman görelidir." Peki ne demektir zamanın göreli olması? Uzay-zaman dümdüz değildir, kavislidir ve üzerindeki cisimlerin hızına ve kütlesine göre eğilip bükülür demektir.
Bu yüzden de konumumuza (çevremizdeki cisimlerin kütlesine) ve hızımıza bağlı olarak zamanı farklı algılayabiliriz.
Bu konuyla ilgili en çok verilen örnek ise ikizler paradoksudur.
30 yaşındaki ikizlerden biri, ışık hızının %99'u hızda hareket eden bir araca biner ve bir yıl yolculuk ederse geri döndüğünde Dünya'da 7 yıl geçmiş olacaktır.