Zaman ÖZETİ| içerisinde mektup taşımak zahmetli gelmeye başladı ve insanlar, istedikleri mesajların bir yerden bir yere ulaşmasının daha hızlı ve kolay bir yolunu aradı. Bu noktada güvercinler eğitilmeye başlandı ve ardından “posta güvercinleri” ortaya çıktı.
Peki bu canlılar, kilometrelerce yol kat etmelerine rağmen taşıdıkları mektupları nasıl hatasız bir şekilde gidecekleri yere teslim edebiliyorlardı hiç düşündünüz mü?
Yaklaşık 3000 yıldan daha uzun bir süre önce, güvercinlerin muazzam bir yön bulabilme yeteneğine sahip oldukları ve yuvalarına dönüş yollarını sürekli olarak doğru bir biçimde bulabildikleri ortaya çıktı.
Güvercinler; yakalanması kolay, üreme yeteneği güçlü, genel anlamda uysal ve oldukça uyumlu canlılardır. Çok uzun zaman önce özellikle kaya güvercinleri, evlerinin yolunu bulabilen kuşlar olan “posta güvercinleri” kavramını ortaya çıkarmak için seçildi ve melezlendi.
Bu kaya güvercinleri dikkatli ve özenli bir biçimde eğitilir, aşamalı bir şekilde yuvalarından uzaklaştırılır ve ardından serbest bırakılarak evlerine ve istenilen konumlara uçmaları sağlanırdı.
Kaya güvercinlerinin bu yeteneklerinin arkasında ne olduğuna dair ilk hipotez, güçlü "manyetik algılama" becerilerine sahip olmaları.
Bir diğer adıyla manyeto algı, belirli yaşam formlarında manyetik alanlara dayalı kendilerini algılama ve yönlendirme konusunda bu canlılara ait doğuştan gelen bir yetenek. Güvercinler dışında çok sayıda farklı kuş türünde de bu beceri, değişken miktarlarda bulunur ancak insanlarda yoktur.
Güvercinler bu yeteneği sayesinde, Kuzey ve Güney Kutbu arasında akan manyetik alanların doğal yönleriyle, doğu ve batı yerine kuzey ve güney yönünde uzun mesafeleri kat etmede çok daha kusursuz bir performans gösterebiliyor.
Amerika’da yapılan bir araştırmaya göre ise posta güvercinleri, çevrelerini zihinsel olarak haritalamak ve talep edilen yere gidip geri dönmek için hemen hemen her şeyden yayılan düşük frekanslı ses dalgalarını kullanıyorlardı.
Onların bu yetenekleri, yaklaşık 0,1 Hertz’e kadar insanlardan çok daha düşük frekanslarda duyabilmelerinden kaynaklanır. Bu tür dalgalar Dünya’nın kendisinden, aslında okyanuslardan ve aynı zamanda yer kabuğundan yayılır.
Bu teoriye göre güvercinler, çevrelerinin akustik haritalarını oluşturmak için bu düşük frekanslı infrasound dalgalarını kullanır ve yaşadıkları yerden kilometrelerce uzağa salındıklarından bile gidecekleri yeri doğru bir şekilde bulur.