Birçoğumuz ÖZETİ| okullarda, evlerimizde, bahçelerimizde oyun hamurlarıyla oynamışızdır. Onlarla insanlar, hayvanlar, çiçekler yaparak hem eğlenir hem de yaratıcılığımızı geliştirirdik.
Pek çoğumuzun kullandığı bu oyun hamurları aslında bilinçli bir şekilde üretilmemişti. Tamamen başka bir amaca hizmet ederken tesadüfi bir şekilde çocuk oyuncağına dönme durumunda kalmıştı.
Duvar kâğıtları için üretilmiş bir malzemeydi.
Play-Doh, duvar kâğıtlarını silmek için üretilen yumuşak ve esnek bir malzeme olarak piyasaya sürülmüştü. 20. yüzyılın başlarında dünyanın en büyük duvar kâğıdı temizleyicisi üreticisiydi. Talep oldukça yüksekti ancak 1950’lere gelindiğinde daha pratik ürünler üretildi ve ona ihtiyaç kalmadı.
O zamanlarda markanın adı “Kutol”du. Şirketin sahibi Joseph McVicker, zor durumdaki markasını toparlamaya çalışırken anaokulu öğretmeni yengesinin aklına bir fikir geldi. “Bırakalım, onunla çocuklar oynasın.” dedi. Hatta “Play-Doh” ismini de o önerdi.
İşler gerçekten de tersine döndü.