Kumarhaneler, ÖZETİ| hâlihazırda müşteri çekme potansiyeli yüksek yerler olsalar da sürekli olarak daha fazlasını isterler ve bu noktada insan psikolojisini bile etkileyecek hamleler yaparlar. A’dan Z’ye her şey, insanların burada daha fazla zaman geçirmesi için düşünülmüştür.
Ancak kumarhane içinde attığımız adımların bu stratejilerle nasıl bir ilişkisi olabilir?
Kumarhaneler, birçok stratejinin hâkim olduğu mekanlardır.
Örneğin kumarhanelerde herhangi bir saat ya da pencere görmek mümkün değildir. Bunun sebebi, insanların zamanın nasıl geçtiğini anlamamalarını sağlamak ve tabiri caizse gecelerini gündüze katmaktır. Zaman kavramını yitiren oyuncular, çok daha fazla kumar oynayacaktır.
Aslında bu ve bunun gibi kumarhane hilelerinin yaratıcısının, eski bir kumar bağımlısı olan Bill Friedman olduğu söylenebilir. Friedman, hayatının bir noktasında kumar oynama alışkanlığına son verse de yıllar sonra daha fazla insanın kumar bağımlısı olmasına sebep olan bir kitap kaleme alır.
“Designing Casinos to Dominate the Competition” (Rekabette Üstünlük Sağlayacak Kumarhaneler Tasarlamak) isimli bu kitap, bu bitirimhaneye dair birçok ipucu verir.
Bill Friedman şimdilerde bile alınıp okunması mümkün olan ve 630 sayfayı bulan satırlarında, insanları kumarhanelere çekmek için en iyi yöntemleri anlatır. Çünkü kendisi yıllarca bu mekânlardan çıkmamış ve kumarhanelerin insanları nasıl ağına düşürdüğünü yakından gözlemleme fırsatı bulmuştur.
Burada genel fikir; kumarhanelerin, kumarbazları tüm makinelere odaklanması için yönlendirmek ve bu mekânları, çok oyunculu ve basit alanlardan oluşturmaktır.
Gelelim kumarhanelerde 90 derecelik bir açıyla dönüşün neden mümkün olmadığına.
Friedman’ın 13 temel prensibin içinde 4.sü olan dönüş kuralı, kumarbazların bu mekânlar içinde keskin bir dönüş yapamamasına yöneliktir. Şaşırtıcı bir şekilde kumarhanelerin içi, kıvrımlı koridor ve dönüşlerle tasarlanmıştır.
Birçok kumarhane, oyuncuları 90 derecelik açıyla dönmek zorunda bırakmaktan kaçınır çünkü dik açılı bir dönüş, insanları beyinlerinin karar verme kısımlarını harekete geçirmeye yani durup yaptıkları şey üzerinde düşünmeye zorlar.
Kumarhaneler de elbette o an yapılan şey üzerinde kafa yorulmasını istemez ve bir bakıma insanları yönlendirmek ister. Çıkış kapısına değil, başka bir oyun makinesine!