Michigan ÖZETÄ°| Ãœniversitesinden Profesör Jianzhi "George" Zhang, gerçekleÅŸtirdiÄŸi yeni çalışma ile birlikte uzun zamandır tartışılan "DoÄŸal seçilim neden eÅŸ cinsellikle iliÅŸkili genleri elimine etmiyor?" sorusuna cevap vermiÅŸ olabilir. 450 bin kiÅŸinin genetik bilgileri ile yapılan çalışmaya göre biseksüel genlere sahip heteroseksüel erkekler daha çok çocuk sahibi oluyor.Â
Biseksüellikle ilgili genler tespit edildi
Tarihte ilk defa biseksüellikle ilgili olan genetik varyasyonlar ortaya çıkarıldı. Bilim insanları, bu varyantların heteroseksüel erkeklerde bulunması durumunda risk alma ve daha çok çocuk yapma üzerinde etkili olduÄŸunu ortaya çıkardı. BirleÅŸik Krallık Biyolojik Bankasında yer alan ve 450 bin kiÅŸiye ait genetik bilgiler üzerinde yapılan çalışma bu durumu ortaya koydu.Â
Ä°lk olarak 2019 yılında bir seminerde yayımlanan bildiri üzerine geliÅŸtirilen çalışmada genetik etmenlerin etkili olabildiÄŸini söylese de çevresel etmenlerin daha önemli olduÄŸunu ifade etti. Zhang ayrıca geçmiÅŸte tüm eÅŸ cinsel davranışların aynı ÅŸekilde deÄŸerlendirildiÄŸini ancak eÅŸ cinselliÄŸin daha çok bir spektrum olduÄŸunu söyledi. Zhang ve araÅŸtırmanın diÄŸer yazarı Silang Song, aynı cinse ilgi duymayı ve biseksüel eÄŸilimleri ortaya çıkaran genlerin farklı olduÄŸunu gösterdi.Â
Doğanın karmaşık dengesi
AraÅŸtırmaya göre BSB (Biseksüel davranışlar) ilgili alleller olarak adlandırılan genleri taşıyan heteroseksüel erkeklerin daha fazla çocuk sahibi olmaları daha olası. Böylece bu geni de sonraki nesillere aktarabiliyorlar. Bu kiÅŸilerin üreme avantajının olduÄŸunu öne süren yazarlar, böylece bu yönelimlerin varlığına devam edebildiÄŸini söylüyor.Â
Çalışmaya göre risk alma davranışının yüksek olması, bu allelleri taşıyan erkeklerin daha çok korunmadan cinsel birliktelik yaÅŸamalarını tetikliyor. Bu da daha fazla çocuklarının olmasıyla sonuçlanıyor. Ayrıca bu kiÅŸilerin daha çok sayıda partnerleri oluyor. Aynı cinse ilgi duymayı tetikleyen genleri taşıyan heteroseksüel erkeklerin ise daha az çocuÄŸu olduÄŸu ortaya çıkıyor.Â
Araştırma Science Advances'ta yayımlandı.
Editor : Åžerif SENCER