Avrupa ÖZETİ| Birliği’ne girdiğimizde ne olacağı, hayatımızda nelerin değişeceği uzun yıllardır dilden dile dolaşan, herkesin merak ettiği bir konu. Ancak sürecin uzaması ve “Nasıl olsa almazlar bizi” diyenler, bu durumun bize getirilerini de götürülerini de unutturdu.
Avrupa Birliği’ne üye ülkeler, ortak para birimi olarak Euro’yu kullanıyor. Birliğe dahil olmamız halinde ise bizim de Euro para birimime geçmemiz gerekiyor. Peki bu ekonomide, 1 Euro 28 TL’ye tekabül ederken Avrupa Birliği’ne girersek ne olacak?
Euro kullanmaya başlamak başta faydalı görülebilir ancak tehlikeleri mevcut.
Avrupa Birliği’ne üye olup Euro kullanmaya başlamamız ilk etapta oldukça sancılı bir süreç olabilir. Zira biliyorsunuz ki şu anda ekonomik olarak epey sıkıntılı günler yaşıyoruz. Dolar ve Euro kuru bir yana; 6 aylık süre içinde bile %19.77’ye dayanan enflasyon oranımızla elbette ki para biriminde yapılacak bir değişiklik pek çok sorunu da beraberinde getirecektir.
Avrupa Birliği’ne üye olan ülkeler arasında enflasyon oranları yok denecek kadar az, bu sebeple de ortak bir para birimine geçtiğimiz takdirde enflasyon oranımız daha da artabilir ve hatta %100’lere kadar çıkabilir. Bu durumda da kendi merkez bankamızdan Avrupa Merkez Bankası’na geçişimiz zorlaşabilir. Zira enflasyon oranımızın %2-3 bandında olması gerekir.
Diyelim ki bir şekilde başardık ve geçtik, Euro yeni para birimimiz oldu. Vatandaş olarak bizim hayatımızda neler değişecek?
Öncelikle elbette kullandığımız tüm para Euro’ya dönüştürülecek. Marketlerdeki fiyatlar, aldığımız maaş, yurt içi ve yurt dışı tüm alışverişlerimizde Euro kullanmaya başlayacağız. Ancak bizdeki hayat pahalılığı, Euro kullanan ülkelerin birçoğunda yok; bu sebeple de başta da söylediğimiz gibi enflasyon fırlayabilir ve Euro’ya geçerken değiştirilen etiketler çok daha fazla cep yakabilir.
Şöyle ki; şu anda marketten 1 litre sütü yaklaşık 27 TL’ye alıyoruz, Euro’ya geçtiğimizde 1 litre süte 1 Euro ödememiz gerekir. Ancak enflasyonun artmasıyla markette gördüğümüz fiyatlar da Euro bazında artacaktır. Dolayısıyla süte gelecek zam da bizi daha fazla etkileyecektir.
Zira maaşları da Euro’yla alıyor olacağız.
Geçtiğimiz günlerde asgari ücrette yapılan yeni düzenlemeyle en düşük işçi maaşı 11.402 TL’ye çıkartıldı. Bu durumda Euro’ya geçtiğimizde yeni asgari ücret 400 Euro civarında olabilir. Enflasyon oranımız, para basımımız ve dolayısıyla para birimimizin kontrolü bizden çıkacağı için de uzun bir süre maaşımız bu şekilde kalabilir.
Bir önceki ay 11 bin birim para verdiğiniz bir işçiye, bir sonraki ay yalnızca birkaç yüz birim para verirseniz ne olur? Kafa karışıklıkları ve ekonomik sıkıntılar baş göstermeye başlar çünkü kabul etmek gerekir ki; hepimiz çok büyük paralar üzerinden konuşmaya alıştık. Dolayısıyla elimizdeki 400 birim parayı nasıl harcamamız gerektiği konusunda bile bocalayabiliriz. Üstelik dediğimiz gibi; hayat pahalılığı da artabilir. Market fiyatlarındaki en ufak değişiklik cebimizi çok daha fazla etkilemeye başlayacak. Üstelik maaşımıza da sürekli zam gelmeyecek. Dışarıdan borç almamız kolaylaşacak ama o borçları ödeyebileceğimiz parayı kazanmayacağız.
İhracatta da sıkıntılı günler bizi bekliyor olabilir.
Ürettiğimiz ürünleri, dışarıya satışımız şu anda nispeten daha kolay çünkü Türk lirası kullanıyoruz ve Euro ya da dolar kullanan ülkelere kıyasla daha ucuza satıyoruz. Ancak Euro’ya geçtiğimiz takdirde İtalya, İspanya gibi ülkerle aynı pazardaki yarışa dahil olacağız.
Ürettiğimiz ürünleri alacak kişiler, daha pahalı alacağı için karşılığını da buna göre bekleyecek. Yani ihracatta verimliliği ve kaliteyi artırmamız gerekecek. İhracatın durma noktasına gelmesi takdirde, satabilmek için ürün fiyatlarını düşürmemiz gerekecek. Ancak bu noktada para birimimiz ortak bir para birimi olduğu ve yine 'kontrolü bizde olmadığı için' elimizden gelen pek bir şey olmayacak.
Eğer ihracatı ayakta tutmayı başarabilirsek; bu süreç, ülke ekonomimize çok daha büyük hasarlar vermeden atlatılabilir. Belki Yunanistan'da olduğu gibi bir süre bocalayıp sonrasında bir çıkış yolu bulabiliriz. Fakat ihracatımızda büyük bir sarsıntı yaşarsak; ülkece çok daha büyük borçlar altına girebiliriz.
Özetlemek gerekirse; marketlerde gördüğümüz fiyatlar, aldığımız maaşa kıyasla çok daha cep yakar hale gelebilir ve ihracatımız bu durumdan büyük ölçüde etikelenebilir. Özellikle ilk 10 yıl içinde Euro’ya geçişimizin etkilerini fazlasıyla hissedebiliriz. Elbette bu 10 yılın sonunda pazar payımız nasıl olur bilinmez.
Tabii ki Avrupa Birliği üyesi olmanın iyi yanları da var.
Örneğin tüm Türk vatandaşları aynı zamanda Avrupa Birliği vatandaşı sayılacak.
Böylece çok merak ettiğimiz Finlandiya’ya, İtalya’ya, Hollanda’ya, Fransa’ya, Avusturalya’ya ve daha pek çok Avrupa Birliği ülkesine yalnızca nüfus cüzdanımız ile gidebileceğiz.
Aynı zamanda Avrupa Birliği üyesi tüm ülkelerde; öğrenim görme, çalışma, seçme ve seçilme hakkına sahip olabileceğiz. Yani üye ülkeler arasından birisini seçip istediğiniz işe başvurup orada yaşamaya başlayabileceksiniz. Ancak para biriminin Euro olacağını ve elinizdeki birikmişinizin de Euro’ya dönüşeceğini hatırlatalım.
Öte yandan Avrupa Birliği’ne girdiğimiz takdirde Türkçe, AB resmi dilleri arasında yer almaya başlayacak.
Türkçe’nin resmi Avrupa Birliği dillerinden biri haline gelmesi durumunda AB’ye bağlı tüm işlemlerde Türkçe kullanılabilecek. Avrupa Birliği’ne bağlı resmî tüm kurumlara Türkçe metinler yazılıp Türkçe karşılık alınabilecek.
Elbette bunun bir getirisi olarak da dilimiz çok daha fazla insana yayılacak ve Türkçe bilen insan sayısı gün geçtikçe artacak.
Kişisel verilerimiz artık Avrupa’nın da kişisel verileri olacak.
Avrupa Birliği, kişisel verilerin korunması konusunda çok daha katı kurallara sahip. Bu sebeple Avrupa Birliği’ne kabulümüz durumunda bizim verilerimiz de artık Avrupa Birliği’nin verileriymiş gibi koruma altına alınacak.
Kişisel verilerinizin toplanması ve bunun herhangi bir amaçla sizin rızanız olmadan kullanılması Avrupa Birliği kurallarınca yasak. AB üyesi olduğumuz takdirde de kişisel verinizin ihlâli söz konusu olduğunda direkt olarak Avrupa Birliği’ne şikayette bulunabilecek ve hukukî süreç başlatabileceksiniz.
Ancak burada şöyle bir nokta var; AB üyesi ülkeler, isterlerse kişisel verilerin korunmasını sağlayan ulusal birimler kurabiliyor. Böyle bir durumda da o ülkeden başka bir ülkeye veri aktarımı yapılabilmesi için her iki ülkenin de Avrupa Birliği kurallarına uygun, sıkı kurallara sahip olması gerekiyor.
Yeniden özetlemek gerekirse; tam olarak bir Avrupa Birliği vatandaşı gibi hissedemeyeceğiz ama teknik olarak Avrupa Birliği vatandaşı sayılacağız. “Neden hissetmeyeceğiz?” derseniz de ekonomimiz buna müsaade etmeyecek gibi görünüyor.
Editor : Şerif SENCER
