Tutkusuyla farklı dünyaları çağırıyor

- Yaşamınızda nasıl biriyileşme yarattı?Çok, bir sürü insan gittihayatımdan, bir sürü yeni insan geldi. Sonra onlar da gitti.Beslenme düzenim değişti. Frekansı düşük şeyler çok fazlakalmadı yaşamımda. Düşünce sistemini rahatlatıyor insanın.Her şeyimi etkiledi."AYLA İLESEVMEDİĞİM TARAFLARIMLA YÜZLEŞTİM"- Tiyatrodaki güncelçalışmalarınızdan söz etmek ister misiniz?Şu anGalata Perform’un Kalanlar oyununda oynuyorum. Ekim’de DasDas’taprömiyer yaptık. Yeşim Özsoy yönetti, Itır Karabulut yazdı.Aynı zamanda oyunun içinde bir kısa film var. Seyirci onu daizleyebiliyor. Onun yönetmeni de Özgürcan Uzunyaşa. 11 Ocak’taAlan Kadıköy’de, 24 Ocak’ta DasDas’ta sahne alacağız. Benide iç dünyamda başka başka yerlere götüren Ayla isminde birkarakteri oynuyorum. Biraz inişli çıkışlı bir karakter. Olaybir cenaze evinde geçiyor. Dolayısıyla benim de kendi içimde çoksevmediğim, yüzleştiğim zaman yorulduğum taraflarımla meşgulolmamı gerektiren bir rol. Yüzleşme dediğim aslında bildiğimizşeyler de. Babam öldü iki yıl önce, oyunda da bir cenaze evivar. Ne kadar benim olmayan duyguyla oynayabilirim ki? Hepsi benimduygularım. Niye haftada bir babamın ölümünün yasını tutayımki insan yapar mı bunu? Ancak orada oynuyorsanız ortaya çıkan yassize ait. Sağlıklı bir insan bundan keyif almaz ama oyunculuk dakeyif alıp en iyi şekilde yapmanızı talep ediyor.- Dokunmakyerine dokunma fikrini alsak?Meta Aşk içerikaçısından oldukça yenilikçi ve dijitalleşmenin duygularüzerindeki etkisini irdeleyen bir diziydi. Bizim için bir maratongibiydi. 12 günde çektik diziyi, işin zorluğu oydu. Metaversedünyasıyla çok haşır neşir değildim. Bu yenilikleryakınlaştırdı. Bir de Kıvanç Sezer olması işin başında.Onunla çalışmak çok keyifli.- Peki metaverse’te aşknasıl olur diye düşündünüz mü?Garip geldi.Telefonumuz ne kadar ekrana baktığımızı gösteriyor ya, bazen “Ekrana bu kadar baktım mı?” diyorum. Çevrene o kadar sürebakmamışsın. Bu, algımızda bir şeyleri mutlaka değiştiriyordur.Bir de metaverse, VR gözlükler işin içine girince “Hangisigerçek” diye soruyor insan kendine. Dizide de adam “Bir keredokunayım yeter” diyor benim oynadığım karaktere. Gerçektenyetebilir mi diye düşündüm. Dokunma yerine dokunma fikrini satınalmak da daha az çatışmalı bir yaşam sunabilir belki, niyeolmasın ki.