1950'li yıllar, eski İstanbul'da suriçinde büyülü ve gizemli bir sokak… Türk, Rum, Ermeni birarada, birbirlerine dayanarak yaşıyorlar. Sarmaşık Sokağa kah bir başka şehir, kah başka bir ülkeden koparak gelmişler. Onları birleştiren, sıkı sıkı tutan, bazen gözyaşı, bazan kahkahayla paylaştıkları göçle ilgili anıları var.

Tomris Alpay, Gülsün Ağavni Zilha (Aras Yayıncılık) adlı öykü kitabında o yılların benzersiz mahalle kültürünü incelikle anlatırken, gerçekte bir travma olan göçün yıprattığı kadınların kederlerini, kırılganlıklarını, neşelerini, aşklarını, tutkularını ve yıllar boyu değişmeyen yazgılarını tartışmaya açıyor. Öykülerin anlatım diline öykülerin iç sesini başarıyla taşıyor, kahramanlarıyla bütünlestiriyor.

“İkimizin de çevresinde dostlar, arkadaşlar ve yaşamımızda eşlerimiz var. Ama benliğimizin derinliklerinde sakladığımız garip bir yalnızlık ve bu yalnızlığın çöreklendiği adalarımız var. Onları birleştirmemiz gerektiğini hissediyorum.”

Gülsün Ağavni Zilha, Nurhayat ve diğerleri Sarmaşık Sokak’ta yaşamlarına şarkılarla, değişik tatlarla da (altüst böreği, galakto boreko, kulurakia, çavuş üzümü reçeli...) renk katarken, bu birliktelik bu ahenk acımasız bir olayla hırpalanıp, yıllar boyu sürecek ters bir göçün başlamasına neden oluyor.

Bir Demet Mavi, Bir Damla Yeşil ile 1991 Orhan Kemal Öykü Ödülü sahibi Tomris Alpay’ın 74. Yunus Nadi Öykü Ödülü’ne değer görülen Gülsün Ağavni Zilha adlı kitabının 13 öyküden oluşan 2019 yılı baskısı Sylvain Cavailles tarafından Fransızcaya çevrildi ve Je Nais de Mes Racines (Köklerimden Doğarım) başlığıyla Kontredition tarafından yayımlandı.

www.idrak34.com

HABERİ SİTEDEN OKU...