Muslera önceki akşam verilen iftar yemeğinde çok değerli bir açıklama yaptı: “Verilen aralar bizim maç konsantrasyonumuzu epeyce azaltıyor. İşte bir ara daha oldu…” Haklı Adana Demirspor istim üstünde bir takım, Galatasaray’da birçok oyuncu Milli maçlardaydı…
Nef Stadı full çekti yine. Okan Buruk da, Montella da bilindik 11’lerini sahaya sürdü. İki takımda gol sahasına sıklıkla akıyorlar. Tabii ki bu oyun, biz seyredenleri zevkten dört köşe yapıyor ama net bir gol atağı göremiyorduk dk.lar 27’yi gösterene dek. Sonrasında tribünlerde de ses kısılınca, maç giderek durağanlaştı ve yazı başındaki Muslera’nın açıklamaları geldi birden aklıma. Neyse ki dk. 40 dan sonra bir iki gol girişimi görebildik. Hadi Kerem, hadi Mertens, Hadi İcardi dedik ama gol sesi çıkmadı. İlk yarının özetini iki takım için, ‘Eh fena değillerdi’ cümlesiyle bitirebiliriz…
Değişim yok iki tarafta da. Tribünler desteğini kesmiyordu ama Adana Demirspor ilk yarıya nazaran 3’ncü bölgede daha çok görünüyordu. Okan Buruk kenardan resti oyunculara ama bir işe yaramıyor. Hemen hamlesini yaptı ve Zaniola içeri. Montella durur mu o da 2 değişim birden, ‘oy oy golü atıyorlar’ derken Nelsson kale çizgisinden çıkardı. Panik halinde Galatasaray, Okan Buruk’dan 1, 2 hamle şart. Ve dk. 73’de Midtsjo-Yunus ikilisi girdi. Oyunun hakimi görünümündeler. Ancak Adana Demirspor çok iyi kapanıyor. Son hamleler Okan hocadan, en formsuz gününde olan Icardi ve Adekugbe dışarı Midtsjo ile Kazımcan içeri. Ve 2 dk. geçmedi ki taze kuvvet Midtsjo şık bir vuruşla Galatasaray’ı öne geçiren golü atıyor. 12 dakikalık uzatma, tribünler sahnede 3 puana ışık tutuyorlar. Öyle bir ışık tutuyorlar ki, o uğultu sesi bir penaltı getirdi Galatasaray’a. Zaniolo’nun sert plasesi skor 2-0 oluyor ve bir 3 puan daha geliyor…