Güzellikte kontrol vardır, simetride zarafet vardır. Bu sözler Victory (Zafer) Projesi’nin mantrasıdır. Bu proje gözden ırak çölün ortasında kurulan deneysel bir şirketin çok gizli yürüttüğü yenilikçi malzeme geliştirme projesidir. Jack (Harry Stiles) her sabah kalkar, karısı Alice’in (Florence Pugh) hazırladığı kahvaltıyı ettikten sonra Zafer Merkezi’ne çalışmaya gider. Şehirdeki bütün erkekler bu gizli projede çalışmaktadırlar.

Yenilikçi malzeme geliştiriminin ne olduğunu eşleri bilmezler. Her sabah saat gibi bu rutin yinelenir, eşler kocalarını aynı anda ve biçimde işlerine uğurlarlar. Ev hanımı eşler evde kalıp temizlik, yemek, dedikodu ve alışveriş yaparlar. Dışarıdan normal görünen bu yaşam biçimi 1950’lerde optimizmin, bağnazlığın, tutuculuğun hakim olduğu erkeklerin üstün, kadınların ikinci sınıf vatandaş olduğu Amerika’da yaşanır.

Victory kentinde yaşayanların herşeyi vardır, konforlu evler, lüks arabalar, yüksek maaşlar. Herkes geleneksel aile rollerini üstlenmekten memnundur. Kadınların şehir dışına, kocalarının işyerlerine gitmeleri yasaktır. Alice ve Frank birbirlerini çok severler, yoğun bir cinsel ilişkileri vardır. Herşey mükemmel görünmektedir. Bir gün komşusu Margaret (Kiki Layne) Alice’ten yardım isteyerek projeyi yöneten Frank’in (Chris Pine) yalan söylediğini, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını, çöle gitmesini, gerçeği görmesini söyler. Margaret’in intiharı yönetim tarafından örtbas edilince Alice’te tıpkı Margaret gibi sanrılar görmeye başlar. Sonunda dayanamayıp çöle gider, çölde gördükleri onu iyice rahatsız eder.

Zafer Şehri göz kamaştırıcı, düş gibi, mükemmel olmakla birlikte tuhaf, rahatsız edici, boğucudur. Mutlu aile tablosu ile hafif terör, baskı içiçedir. Uzun süredir sorgulamaksızın itaat edilen duruma isyan edilince neler olur? Erkeklerin kadınlar üstünde baskı kurması, maddi konforun beraberinde getirdiği sonuçlar yüzyıllardır süregelir. Projenin CEO’su Frank ”Biz erkekler kadınlardan çok şey isteriz, güç, sabır, yemek, temiz bir ev ve takdir. Kaos başarının, ilerlemenin düşmanıdır” der. Erkeklerin ahenk içinde çalışmaları için kadınların kaos yaratmaması gerekir. Bu eşitlik kisvesi altında dayatılmış hiyerarşidir.

Filmin estetik düzeyi kusursuzdur. Katie Byron’un yapım tasarımları, Arianne Philipps’in kostümleri çok başarılıdır. Görüntü yönetmeni Matthew Libatique’in görüntülerinin donukluğu beyaz sıcaklığı hisettirir. Besteci John Powell kadın nefeslerinden ve seslerinden oluşan müziğiyle etkiliyor.

Olivia Wilde’ın (Booksmart) ikinci uzun metrajı Don’t Worry Darling (Dert Etme Sevgilim/2022) The Stepford Wives (Bryan Forbes/ 1975), Pleasantville (Gary Ross/1998), The Truman Show (Gary Ross/ 1998) filmlerini anımsatıyor. Başroldeki Florence Pugh (Midsommar), Dunkirk’te (2017) kısa bir rolde izlediğimiz pop yıldızı Harry Styles (özellikle sahnedeki dansıyla) Chambers çifti olarak çok başarılılar. Şampanya kadehi içindeki performansıyla Dita Von Teese hemen dikkat çekiyor.

Olivia Wilde’ın yönettiği, Florence Pugh, Harry Styles, Chris Pine, Olivia Wilde, gEmma Chan, Sydney Chandler, Kiki Layne, Douglas Smith’in oynadığı, erkek egemenliği, cinsiyet ayrımcılığı, kadın düşmanlığını sorgulayan Don’t Worry Darling (Dert Etme Sevgilim/ 2022) bugün gösterime girdi.

www.idrak34.com

HABERİ SİTEDEN OKU...