Avluda, kendisi gibi heybetli ve Türk bayrağına sarılı bir tabut ve yoğun bir kalabalık… Bir yanda kalpaklı Kıbrıs Gazileri, bir yanda çoğu kendisinden el alan meslektaşları, diğer yanda komutanlar, başka bir tarafta ise devrimci gençler… Oğlu Timuçin Konuksever’e “Neler söylemek istersiniz” dediğimde önce uzun uzun kalabalığı süzüyor. Yutkunduktan sonra konuşmaya başlıyor: “Burada gördüğünüz kişilerin herkese babamın mutlaka bir iyiliği dokunmuştur, istisnasız hepsine! İşte ben, böyle bir adamın oğluyum, ona layık olmaya çalışıyorum…”
Coşkun Aral, Fuat Kozluklu, Elif Ilgaz gibi sevdikleri göze çarpıyor. 50 yıllık gazeteci arkadaşı Olay Tan, babasını anlatan Timuçin Konuksever’in sözünün bittiği yerden giriyor cümleye:
“Türk basınının cesur yüreğiydi. Hepimize ilham verdi. Meslek hayatına dimdik başladı, öyle devam etti ve dimdik yaşayarak aramızdan ayrıldı. Gazeteciliğin örnek ve önder insanıydı. Nesli tükenen bir ekolün temsilcisiydi. Babıali bir efsanesini, çınarını kaybetti.”
“BU KADAR ÖZEL BİRİ BAŞKA NASIL ANLATILABİLİR Kİ?”
Konuksever’in kritik görevlerinden birisi ise vatani görevi nedeniyle Talat Aydemir’in basın sözcülüğüydü. Talat Aydemir’in oğlu Metin Aydemir de son yolculuğunda Konuksever’i yalnız bırakmayanlardandı. “61 yıllık kardeşim gibi arkadaşım, çok özel birisi, başka nasıl anlatılabilir ki” diye özetledi düşüncelerini…
Son yıllarında hayatının merkezinde bulunan Emekli GATA Komutanı Emekli Tümgeneral Tarık Erkut da oradaydı. “İyi olması için elimizden geleni yaptık, tüm imkanları seferber ettik ama olmadı” dedi… Sonra da ekledi, “Yiğit bir Atatürk devrimcisi, koca bir tarih çınarı, dünya iyisi yürek sahibi, tüm çevresine iyiliği dokunmuş yüce bir insandı. Son Süvariydi… Yaşı kaç olursa olsun, onu tanıyan herkesin ağabeyiydi, çok özleyeceğiz.” Bir çağrısı da oldu Erkut’un:
“O kadar çok anı biriktirmişti ki, adına mutlaka bir müze-kütüphane oluşturulmalı”
MÜZE GİBİ EV…
Erkut, aynı zamanda Ergin Konuksever ile iletişim kurmamızı sağlayan kişiydi. Kıbrıs Harekatı’nın yıl dönümü için dosya hazırladığımı duyunca bağlantı sağlayabileceğini söylediğinde heyecandan kalp atışlarım hızlanmıştı. Sonrasında, evinde ağırlamıştı bizi… Müze-Kütüphane gibi olan evi gördüğümüzde, “Yalnızca bu evde bulunanların hikayesi için bile günlerce, haftalarca bu eve gelmeli” demiş, anlaşmıştık ama olmadı… Onu yitirmenin acısı, yarım kalmışlığın burukluğu, onunla son söyleşiyi yapmış olmanın gururu kaldı geriye…
Meşhur tanklı fotoğrafında tankın komutanı olan Emekli Tümgeneral Ersel Kayan da oradaydı. Usta gazeteci hakkında notlar aldığımı görünce o da anlattı: “Kıbrıs’taki 2. harekatta Magusa’ya giren birlikte beraberdik. Ben o zaman üsteğmendim. Zaten benden ayrıldıktan sonra gazeteci esir alındılar. Ağır yaralandı, ölümden döndü. Sonrasında dost olduk, 48 yıl sürdü… Fevkalade bir insandı, cesur gazeteciydi, çok saygılı, gerçek bir beyefendiydi…
1937’de Samsun’da doğdu. Sırasıyla Şişli Terakki Lisesi, İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü…
Vatan’da başlayan meslek hayatı… Devamında, Yeni Sabah, Hürriyet, Akşam, Günaydın, Cumhuriyet, Milliyet…
MAHİR ÇOK ÜŞÜYORUM DEYİNCE…
Yedek subay olarak 27 Mayıs ihtilali, 22 Şubat ve 21 Mayıs hareketine içinden tanık oldu. Talat Aydemir’in sözcülüğü, sonrasında 68 hareketinde Deniz’lerle dost oldu. Denizi kadrajıyla ölümsüzleştiren de oydu, Mahir’e kazağını veren de… Son söyleşide sohbet ederken kazak konusunu şöyle anlatmıştı: “Ziyarete gittiğimde Mahir, ‘çok üşüyorum’ deyip kazak, halı istemişti. Ben de o an halı bulamam ama deyip üzerimdeki kazağı ona vermiştim. Sonrasında da hepsine çok fazla kıyafet verdim…”
Kıbrıs Barış harekatında yaralandı, gazi oldu, esir düştü…
Dolu dolu bir yaşam… Kimi hayatların doluluğunu anlatabilmek için “Hayatı kitap olur” denir… Ergin Konuksever, yazdıkları, yaşadıkları ve çektikleri ile hayatı ansiklopedi olacak nadir kişilerden…