Bu dev buz akıntısının halihazırda hızlı bir erime (yerbilimsel zaman ölçeklerinden bakıldığında “çöküş”) aşamasında olması, buzların tam olarak ne kadar fazla veya ne kadar hızlı çökeceğiyle ilgili geniş çaplı endişelere yol açıyor.
Thwaites’in erimesinin doğuracağı potansiyel sonuçlar ise tüyler ürpertici: Buzul tamamen kaybolurken, etrafındaki buzlu havzalar deniz seviyesini 1 metreden 3 metreye kadar yükseltebilir.
Populer Science'ta yer alan yazıda, Güney Florida Üniversitesi Deniz Bilimleri Fakültesinde çalışan deniz jeofizikçisi Alastair Graham öncülüğünde yürütülen ve Nature Geoscience bülteninde yayımlanan yeni bir çalışma, endişelere bir sebep daha ekliyor. Buzulun önündeki deniz tabanında yer alan çok önemli bir bölgenin yüksek çözünürlüklü haritasını ilk defa çıkaran bilim insanları, Thwaites’in geçmişte ne kadar hızlı eriyip geri çekildiğiyle ilgili bazı ipuçlarına ulaşmışlar.
'Veriler hem öyle güzel, akıllara durgunluk veriyor hem de endişe verici'
Çarpıcı görüntüler, bilim insanlarının yeni gördüğü jeolojik özellikleri gösteriyor ve Thwaites’in geleceğiyle ilgili ipuçları sunuyor. Geçmişteki davranışlar, insanlarda olduğu gibi buz katmanlarında da gelecekteki davranışı anlamanın anahtarı niteliğinde.
Araştırma takımı, buzulun ön kısmı eriyip günlük gelgitlerle batıp çıktıkça oluşan ve bir parmak izini andıran 160’tan fazla paralel yükselti belgelemiş.
“Sanki deniz tabanındaki bir gelgit ölçeğine bakıyormuşsunuz gibi” diyor Graham. “Veriler öyle güzel ki, akıllara durgunluk veriyor.”
Verilerin güzelliği bir yana, asıl endişe verici şey; bilim insanlarının daha yakın zamanda belgelediği Thwaites’in erime hızının, geçmişteki en hızlı değişim hızlarına göre ufak kalması.
www.idrak34.com