Kedilerin dışarı çıkarılıp çıkarılmamasına yönelik uzun süredir bir söylenti bulunuyor. Bir kedi için dışarısının hastalık kapma veya bulaştırma tehlikesi ve (yerli hayvan popülasyonlarını azaltıp biyoçeşitliliği bozduğu gösterilen) yaban hayatını avlama ve öldürmeye dönük kontrol edilemez güdü gibi istenmeyen potansiyellerle dolu olduğu ortaya çıktı.
KEDİLER İÇERİDE KALDIKLARINDA DAHA İYİ OLUYOR
Populer Science Türkçe'nin yer verdiği çalışmaya göre Maryland Üniversitesinde çalışan bilim insanlarının yeni araştırmasında ise bu konuda temel sorumluluğun insanlarda olduğu ve söz konusu tehlikelerin kedilerin içeride tutulmasıyla önemli oranda azaltılabileceği kararlaştırdı.
Çalışmanın analizinde, ABD’nin Washington D.C şehrindeki D.C. Kedi Sayım araştırmasından veriler kullanıldı. Araştırmada, 1.500 örnekleme konumuna dağıtılan ve hareketle faaliyete geçen 60 yaban hayatı kamerasından yararlanıldı. Kameralar kedilerin ne avladığını kayıt altına alırken, bunların yerli yaban hayatıyla nasıl örtüştüğünü de gösterdi ve araştırmacıların kedi ve diğer yaban hayatının niçin bazı bölgelerde mevcut iken diğerlerinde bulunmadığını anlamasına yardımcı oldu.
Makale dört gün önce Frontiers in Ecology and Evolution bülteninde yayımlandı.
Çevre Bilimi ve Teknolojileri Bölümünde doktora öğrencisi olan makale baş yazarı Daniel Herrera, “D.C’deki ortalama bir evcil kedinin rakunlar ile aynı alanda bulunma olasılığının yüzde 61 olduğunu, kırmızı tilkilerle %61 ve Virginia keseli sıçanlarıyla yüzde 56 mekansal örtüşme sergilediğini keşfettik” diyor. “Rakunlar Amerika’nın çok üreyen kuduz taşıyıcısı. Diğerleri de kuduz yayabiliyor. Kedilerimizi dışarı çıkararak, sağlıklarını önemli ölçüde tehlikeye atıyoruz.”
SADECE KENDİLERİ İÇİN DEĞİL İNSANLAR İÇİN DE TEHLİKELİ
Dış mekanlarda gezen kediler, daha sonra iç mekanda yaşayan ailelerindeki insanlara getirebilecekleri hastalıklara (kuduz ve toksoplazma gibi) maruz kalma tehlikesine ek olarak yerli yaban hayatını da tehdit ediyor. D.C. Kedi Sayımı araştırması, dışarıda gezmelerine izin verilen kedilerin aralarında gri sincaplar, çizgili sincaplar, pamuk kuyruklu tavşanlar, dağsıçanları ve beyaz ayaklı fareler gibi küçük, yerli yaban hayatıyla aynı alanı paylaştığını ve bunları avladığını da göstermiş. Kediler bu hayvanları avlayarak biyoçeşitliliği azaltıp ekosistem sağlığını bozabiliyor.
Herrera şöyle açıklıyor: “Pek çok insan kedilerin sıçanlar gibi yerli olmayan popülasyonları avladığını düşünüyor fakat gerçekte ufak yerli türleri avlamayı tercih ediyorlar. Sıçanlar kedi korkusundan görünmüyor fakat aslında kedilerin yerli olmayan kemirgen nüfusunu kontrol ettiğini gösteren herhangi bir kanıt mevcut değil. D.C. ekosistemine fayda sağlayan yerli popülasyonları kırıp geçiriyor olmalarından endişe duyuluyor.”