Birbirlerini tanıma ihtimali olmamasına rağmen sanki bütün kedilerin arasında gizli bir dil var gibidir. Hatta "Pist!" dediğimizde ise kaçmaları gerektiğini öğrenmişlerdir.
Bu sorunun yanıtı tam olarak bilinmiyor fakat kulağa mantıklı gelen bir teori bulunuyor. İşte kedilerin "pisi pisi"ye tepki vermelerinin nedeni:
Kediler daha doğar doğmaz bu sese insanlar tarafından şartlandırılır.
"Pisi pisi" dememizin ardından her seferinde yemek verildiğini veya okşandığını gören kedi, bundan sonraki her "pisi pisi"de aynı şeylerin olacağını öğrenir. Bunu Pavlov'un köpeğine benzetebiliriz, çan sesi duyan köpeğin ağzından salya akmaya başlaması gibidir.
Dikkat ettiyseniz ev kedilerinde böyle bir şartlanma yoktur.
Çünkü onlara "pisi pisi" deme gereği duymayız, hatta birinin ev kedisine böyle seslenirseniz sahibinden azar bile işitebilirsiniz. Ev kedileri bu seslenme ünlemine tepki vermezler fakat farklı seslere tepki verirler. Örneğin isimlerini söylediğimzde bize dönüp bakarlar. Yaş mama kutusunun açtığımızda o sesi tanır tanımaz yanımıza koşmalarıyla aynı mantıktır.
Bir Türk kedisini farklı bir ülkeye götürürsek orada afallayabilir. Çünkü her kültürde kediler aynı sesle çağrılmaz.
İşte bazı kültürlerde kedilere sesleniş şekilleri:
Romanya – Pis Pis PisLitvanya – Kiss Kiss KissAvustralya – Puss Puss PussJaponya – Neko Chan OidePolonya – Kitsçi Kitsçi KitsçiÇin – Miao Miao MiaoHollanda – Poes Poes PoesAlmanya – Miez Miez MiezUkrayna – Kiits Kiits KiitsRusya – Kis Kis KisArjantin – Mis Mis MisAmerika – Kiti Kiti KitiTunus – Beş Beş BeşMacaristan – Tsits Tsits TsitsLetonya – Minka MinkaFransa – Minou Minou MinouSırbistan – Mats Mats MatsAzerbaycan – Piş Piş PişKöpekler ise "Hoşt!", "Kuçu kuçu" gibi seslere koşullanmıştır. Tavuk, inek, at gibi hayvanlar için de onları koşullandırdığımız "Deh!", "Bili bili!", "Çüş!" gibi çeşitli sesler kullanırız.
Bonus:
()
Kaynaklar: 1, 2