Kütle çekim kuvvetinin o kadar güçlü olduğu kozmik cisimler ki ışık bile onlardan kaçamıyor. Bu yüzden de doğrudan gözlemlemenin imkânsız olduğu kara deliklerin varlıklarını çevrelerindeki maddelere ve ışığa olan etkilerinden anlıyoruz.
Düşersek ne olacağı da daha önce yaşanmasa bile sonuçta bilimin bu konuda cevapları var. Bakalım karşımıza nasıl bir süreç çıkıyor?
Geri dönüşün olmadığı sınıra doğru.
Kara deliğe yaklaşırken karşılaşacağımız ilk önemli bölge, "olay ufku" olarak biliniyor. Burası kara deliğin sınırı ve bir kez bu sınır geçildiğinde geri dönüş yok! Olay ufkunu geçtikten sonra ışık dahil hiçbir şey kara deliğin çekiminden kaçamaz.
Spagetti oluyoruz.
Nasıl mı? Oldukça ilginç şekilde hem de. Kara deliğe yaklaştıkça kütle çekim kuvveti inanılmaz boyutlara ulaşıyor. Bu kuvvet de vücudumuzun kara deliğe daha yakın olan kısmını, daha uzak kısmına göre çok güçlü şekilde çekiyor.
Sonuç? Vücudumuz, bir spagetti gibi ince ve uzun bir hâle geliyor. Buna da "spagettifikasyon" adını veriyorlar.
Zamanın yavaşlaması ve gerçekliğin ikiye ayrılması
Einstein'ın genel görelilik teorisine göre güçlü kütle çekim alanları zamanın akışını etkiliyor. Kara deliğe yaklaştıkça da dışarıdaki bir gözlemci için hareketlerimiz yavaşlıyor ve hatta durma noktasına geliyor.
Ancak bizim bakış açımızdan zaman normal akmaya devam ediyor. Bu da gerçekliğin ikiye ayrılması olarak yorumlanıyor; dışarıdaki biri için siz donmuş gibi görünürken siz kendi gerçekliğinizde normal bir şekilde kara deliğe düşmeye devam ediyorsunuz.
Bilinen fizik yasalarının çöktüğü nokta
Olay ufkunu geçtikten sonra ise kara deliğin merkezine doğru yol alıyoruz. Bu merkez noktasına da "tekillik" deniyor. Tekillikte, kütle çekim kuvveti sonsuz hâle geliyor ve bilinen fizik yasaları burada geçerliliğini yitiriyor. Ne yazık ki tekilliğe ulaştığımızda vücudumuzun atomları bile bu muazzam kuvvet karşısında parçalanıyor.
Kara delikler, kütlelerine ve dönme hızlarına göre farklılık gösteriyor.
Yıldız kütleli bir kara deliğe düşmek, süper kütleli bir kara deliğe düşmekten daha hızlı ve dramatik sonuçlar doğurabiliyor. Süper kütleli kara deliklerde, olay ufkunu geçtikten sonra bir süre daha hayatta kalma şansımız olabiliyor ancak nihayetinde tekilliğe ulaşarak aynı sonla karşılaşıyoruz.
Sonuç olarak bir kara deliğe düşmek, insanlık için şu anki teknoloji ve bilgi birikimiyle kaçınılmaz bir son demek. Ancak kara deliklerin iç yapısı ve tekillikte neler olduğu konusunda hâlâ birçok bilinmezlik bulunduğunu da unutmamak gerek.
Kaynaklar: Supernova, BBC Earth, Astronomy, Royal Museums GreenwichBunları da inceleyebilirsiniz: