Kayseri’den Elbistan’a karayoluyla gidenler bilirler. Elbistan’a beş kilometre kala Karaelbistan diye bir yerden geçerler. Çocukluğumda öğrenmiştim buranın 1822 yılında yaşanan 7.2’lik depremde yerle bir olan Elbistan’ın merkezi olduğunu. Sonra şehir merkezini başka yere kurmuşlar oranın adını da Karaelbistan koymuşlar. O noktadan her geçtiğimde sanki dağlar üstüne yığılacak, karaya dönecek gökyüzü gibi hissederim.
Şehriban Kıraç
KİMİN UMURUNDA!
Şimdi bu coğrafyanın tamamı kapkara oldu. Karamaraş, Karaelbistan, Karahatay... Karaelbistan’a girer girmez gidiş yolunda yardım TIR’ları, iş makineleri, dönüş yolunda cenazeler arabaları ve akın akın Elbistan’ı terk edenler. Elbistan’daki yıkımı gördükten sonra o insanların geri dönecek evlerinin olmayacağını da anlıyorum. Tüm yakınları, sevdikleri, babası, annesi, kardeşi ölmüşken kimin umurunda hayatta kalmak ya da enkazdan sağ çıkmak! Onlar için asıl zor olan bugünden sonrası.
Deprem sonrası enkazlara hiç dokunulmamış, oralarda hayat olabileceği hiç düşünülmemiş gibi. Yağan kar enkazların üstünü örtmüş. Elbistan’ı baştan sona gezdim, sadece bir enkazda kurtarma çalışması var.
FERYATLAR YÜKSELİYOR
Deprem bölgesinde bir insan kaça bölünür onu görüyorsunuz. İnsanlar bir taraftan mezar kazıyor, bir taraftan yardımları organize etmeye çalışıyor, bir taraftan enkazlara koşuyor.
Şu anda bölgede en çok ihtiyaç duyulan şey kefen bezi ve mezar kazıcı. Mezar kazan iş makineleri, kepçeler kurtarma, enkaz kaldırma çalışmalarına katıldığı için insanlar, yakınlarının mezarını tırnaklarıyla kazmaya çalışıyor. Hava eksi 10 derece, toprak karla kaplı...
Elbistan Cemevinden bir taraftan yardımlar dağıtılıyor bir taraftan feryat figan cenazeler uğurlanıyor. Bu saatten sonra Elbistan’a gelen kurtarma ekipleri, iş makineleri can kurtarmaya değil defin için geliyor.
BARINACAK YER ARIYORLAR
Elbistan’a yapılan yardımlar konusunda akıl almaz bir koordinasyonsuzluk var. TIR’lar ordan oraya yönlendiriliyor. Bazı vatandaşlara hiç yardım gitmezken bazıları sokaklara savrulmuş durumda. Görüştüğümüz vatandaşların en büyük isteği en kısa zamanda Elbistan’dan tahliye edilmek ya da farklı noktalara çadır kurulması. Özellikle kadın hijyen pedi, ıslak mendil çocuk ve yaşlı bezi ihtiyacı var.