2002 yılında Google, büyük bir heyecanla Google Answers isimli platformu tanıtmıştı.
İnsanların internet üzerinden aradıkları bilgiye direkt olarak erişmelerini sağlayacak bu ChatGPT benzeri platform, kullanıcılar için devrim niteliğinde bir bilgi paylaşım platformu hayal edilmişti.
Google Answers, kullanıcıların sordukları soruların yanıtını direkt olarak bulmalarını sağlayan bir platformdu.
Bu platformda kullanıcılar, bir panelde yer alan araştırmacılara soru sormak için küçük bir ödeme yapıyordu ve ardından alanında uzman kişilerden detaylı ve özelleştirilmiş yanıtlar alabiliyordu.
Ancak, Google Answers’ın sunduğu bu ücretli yanıt modeli, onun başarısızlığının ana nedenlerinden biri oldu.
Çünkü internetin o dönemde hızla gelişen ve büyüyen yapısında, kullanıcılar bilgiye ücretsiz erişim sağlayabilecekleri platformlarla daha fazla ilgileniyordu.
Google Answers’ın bir diğer sorunuysa güçlü bir topluluk hissi oluşturamamış olmasıydı.
Yahoo Answers gibi platformlar, kullanıcılar arasında samimi bir etkileşimin olduğu forumlar gibi işlerken Google Answers daha resmî bir ortama sahipti.
Kullanıcılar, kendilerini araştırmacılarla bilgi paylaşımı yapıyor gibi değil de âdeta birer müşteri gibi hissetti ve bu durum doğal olarak kullanıcı bağlılığını olumsuz etkiledi.
Ek olarak, Yahoo Answers ve Vikipedi gibi ücretsiz bilgi kaynaklarının hızla popülerleşmesi Google Answers’a olan ilgiyi daha da zayıflattı.
Google’ın stratejik öncelikleri de Google Answers’ın başarısızlığında önemli rol oynamıştı.
O yıllarda Google, reklam ve arama motoru geliştirme süreçlerine daha çok odaklanmıştı ve bu sebeple deneysel bir proje olan Google Answers’ın gelecekte kendisine katkı sağlamayacağını düşünerek Google Answers gibi yan projelere uzun vadeli bir destek sağlamamıştı.
Google’ın bu yaklaşımı sonucunda, 2006 yılında Google Answers tamamen durduruldu.
Ancak günümüzdeki duruma baktığımızda, ChatGPT gibi gelişmiş sohbet robotları Google’ın bu alandaki girişiminin geliştirilse ne kadar büyük bir başarıya ulaşabileceğini gösteriyor.
Kaynak: The NewYork Timesİlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz: