Babasının izinden gidip hekim olan Işıl Akdemir, Sağlık Bakanlığı tarafından gerçekleştirilen kura sonucunda İnegöl Devlet Hastanesi’ne atandı. Meslek hayatının ilk tecrübesini babasının yanında elde etme fırsatı bulan Akdemir, babası ile birlikte hastalarına şifa dağıtıyor.Kızı 3 yaşındayken İnegöl’e tayininin çıktığını belirten Dr. Adalet Akdemir, “Üniversite sınavına girdiği zaman şahsen doktor olmasını istemiyordum. Annesi daha çok istiyordu. Işıl, doktor olup İnegöl’e atandıktan sonra ben çok gurur duydum. Ben uzman olarak kaldım, kızımın kariyer yapmasını istiyorum. O da inşallah bunu gerçekleştirir” dedi.Kızı ile aynı hastanede çalışmanın kendisi için büyük bir gurur olduğunu vurgulayan Akdemir, “Ama kızım için zor bir durum. Çünkü herkes benim kızım olduğu için doktor değil de Adalet Bey’in kızı diye hitap ediyorlar. Ben köylü çocuğuyum, dâhiliye uzmanı oldum. Ama sıfırdan başladım buraya kadar getirdim. Çocuklar, bir basamak yukarıdan başlıyorlar. İnşallah onlar basamağı daha da yükseltir” şeklinde konuştu.
"Hekimlere saygı duyulsun"İnsanların doktorlara saygı göstermesini istediğinin altını çizen Akdemir, “Şu anda günümüzde olan bu sağlık sorunlarının, şiddet olaylarının olmasını istemiyorum. Çünkü hiçbir doktor hiçbir hastasının kötü bir neticeye ulaşmasını istemez. Biz yapı olarak meslek olarak hep iyiye doğru yetiştirildik. Halkımızın bunu bilmesini isterim” ifadelerini kullandı.
“Daha rahat hissediyorum”
Temmuz ayında tıp fakültesinden mezun olduktan sonra 112. genel kura ile İnegöl Devlet Hastanesi’ne atandığını dile getiren Dr. Işıl Akdemir ise, “Geçtiğimiz ay acil serviste çalışıyordum. Bu aydan itibaren evde sağlık birimine başladım. Hastanede babamla birlikte çalıştığım için daha rahat hissediyorum. Çünkü bir konuda sıkıştığımda arayıp sorabiliyorum. Diğer arkadaşlarıma göre bu konuda avantajlıyım” diye konuştu.Akdemir, sözlerini şu şekilde sürdürdü:
“Onunla çalıştığım için mutluyum, tanıdığım biri olmasaydı daha zorlanırdım. Çünkü acil serviste hem hasta yükü çok fazla hem de mesleğe yeni başlıyorsunuz hastalara yardımcı olmak istiyorsunuz ama zarar vermemeniz de lazım. Tanıdığım biri olduğu için ve babam olduğu için daha rahat hissediyorum. Mesleki anlamda kendisinden yardım alıyorum. Yılların getirdiği bir tecrübe var. Okullardan ve kitaplardan ne yapmamız gerektiğini öğrensek de bazı şeyler çalışarak elde ediliyor. Böyle durumlarda arayıp kendisine bir şeyler sorabilmek de benim için büyük bir lüks.”