Poveglia adası, Kuzey İtalya bölgesinde Venedik ve Lido arasında yer almaktadır. İlk kayıtlı tarihi ise 421 yılına kadar uzanıyor. Ada, ister yerel ister turist olsun, herhangi bir ziyaretçi için kalıcı bir bölge değil. Öyle ki ada ıssız ve ziyaretçilere kalıcı olarak kapalı.
Adanın sakinleri 421 yılında barbar istilacılardan kaçıp Poveglia'ya sığındılar. Ada 14. yüzyıla kadar zar zor nüfusta kaldı. O zamana kadar her şey normal bir şekilde ilerliyordu. Ta ki herkes adadan ayrılana kadar...
VEBA SALGININ KURBANI POVEGLİA
1300'lerde ortaya çıkan Kara Veba veya Hıyarcıklı (bubonik) Veba'nın ulaştığı yerlerden biri de Poveglia adasıydı. Ayrıca ada 1777 yılında ''veba kontrol noktasına'' dönüştürüldü ve 1814 yılına kadar karantina merkezi olarak kullanıldı. Ada enfekte, ölü ve ölmekte olan olan insanlarla doluydu artık. Adeta vebadan ölen insanların oluşturduğu bir çöplüktü. Adada 160.000'den fazla insan yaşamını kaybetti.
VEBADAN SONRA AKIL HASTANESİ OLDU
Adanın toprakları acıdan ıstırap çekenler, hastalıktan ölme üzere olanlar ve ölülerin küllerini barındırıyor. Bunların kötü olduğunu düşünüyorsanız 1800'lerden 1900'lerin başına kadar Poveglia Adası'nda neler olduğunu öğrenene kadar bekleyin.
ZİYARETÇİYE KAPALI
1800'lerden 1900'lerin başlarına kadar, ada bir akıl hastanesine dönüştü. Fakat buranın rehabilitasyon dışında her şey için olduğunu herkes biliyordu.
Asistan doktorlar, hastalar üzerinde çok sayıda ölüme ve hastalarda geri dönüşü olmayan hasarlara ve garip deneyler gerçekleştirdi. Bu korkunç deneyler birçok insanın delirip ölmesine, deneyler ve işkenceler yüzünden hayatını kaybetmesine neden oldu. Hatta 1930'larda bir doktorun çıldırması ve kendi canına kıyması da skandal olmuştu. Akıl hastanesi 1968 yılında kapatıldı ve bu kapanışla Poveglia adası terk edildi. Dolayısıyla ada için, veba sırasında can verenlerin, akıl hastanesinde ölenlerin ve deliren doktorun hayaletlerinin kuşandığı söyleniyor.
Ada 2014 yılında satışa çıkarıldı, belki de Venedik tarihinde acılarla ve korkunç hikayelere tanıklık eden bu adayla ilişkisini kesmek istiyordu. Artık yerel balıkçılar bile adadan uzaklaşıyordu. Fakat ada için verilen teklifler oldukça düşüktü. Bu tekliflere olumlu yaklaşan, adayı almak isteyen kimse çıkmadı. Adanın satışı hiçbir zaman gerçekleşemedi ve ada uzun yıllar ziyarete kapalı kaldı.