Evet, ışık kaynağına doğru dönme eğilimini başka bitkilerde de gözlemleyebiliriz fakat ayçiçeklerinde durum biraz daha farklı ve bariz.
Bakalım kasları bile olmayan ayçiçekleri tüm gün bakışlarını güneşten ayırmamayı nasıl başarıyor?
Ayçiçekleri, güneşe dönme hareketini gençken daha fazla yapıyor.
Şafak vaktinde özellikle genç ayçiçekleri doğuya döner ve güneşin doğuşuna hazırlanır. Gün içinde sürekli güneşi takip ederek batıya doğru dönerler. Gün bittiğinde ise tekrar doğuya dönüp sabahına güneşi selamlamayı beklerler. Bu hareketin bir ismi de var: “heliotproizm”.
Yaşlı ayçiçekleri ise “Uğraştırman beni guzum, ben burada oturayım, siz gidip gelin.” dermişçesine güneşi pek takip etmez, genellikle doğuya dönük bir şekilde bekler. Bunun sebebini açıkladığımız içeriğimizi de meraklısı için aşağıya bırakıyoruz: