Nokia dönemlerinde sık kullandığımız cümlelerdendi. Yakın tarihte ise "iPhone şarj aleti olan var mı?" cümlesi de tarihin tozlu sayfalarındaki yerini aldı.
"Kanka ya, Bluetooth'unu açar mısın? Bir şey göndereceğim."
WhatsApp olmadığı zamanlarda müziklerimizi ya da fotoğrafları Bluetooth ile gönderiyorduk. Şimdi binbir türlü yöntemle daha hızlı göndermek mümkün. Hey gidi günler hey.
Konuşmaya ayrı, mesaja ayrı kontör gittiği zamanlarda kontörden nasıl tasarruf edeceğimizi hesaplıyorduk. Kontör bize iktisatlı davranmayı öğretti.
"Slm, nbr, naBeR naP!YosUN!"
Bir zamanlar Türkçeyi katlediyorduk. Aman ikinci mesaja geçmeyelim diye "slm, nbr" yazarken Türkçe karakterleri bile kullanamıyorduk. Hele bir de T9 devreye girerse karakter sayısı bir anda düşüyordu.
O yıllarda, "eve geldim" demek için kontör harcamaya kıyamazdık. Aman kontörümüz gitmesin diye de bir ara herkes çaldırmaya alışmıştı. Bi nevi şifreli iletişim kuruyorduk.
Hafıza kartı geldi, nostalji bitti. Karanlık ve kırmızı odalarda özenle fotoğraflar tab ettirilirdi, fotoğraflarımız nasıl çıkmış diye de merakla beklerdik. Çıkan fotoğraflar da hemen dağıtılır ya da çerçeveletilip en güzel köşeye asılırdı. Şimdilerde ise fotoğraflarımızı elektronik ortamların uçsuz bucaksız köşelerine gömüyoruz.
Nerede şimdiki gibi hafıza kartları. Eskiden kalan pozlar kıymetliydi. Herkes gözünü kırpmamak için ayrı çaba sarf ederdi.